Qualcomm Snapdragon X Plus 8-core analyse - De X1P-42-100 is kleiner en goedkoper, maar niet erg efficiënt

Half juli presenteerde Qualcomm in totaal vijf verschillende ARM-processors voor Windows-laptops, die Snapdragon X Elite en Snapdragon X Plus worden genoemd. De meeste modellen waren al beschikbaar op hun marktintroductiedatum en de pure prestatiemogelijkheden van de SoC's zijn geweldig-dit werd al bevestigd in onze analyse van de Snapdragon X Elite-modellen. Vooral met native apps zijn dit zeer responsieve laptops met een lange batterijduur - althans voor het grootste deel.

Helaas zijn er ook problemen, omdat Snapdragon-chips een speciale ARM-versie van Windows vereisen en dus ook speciale ARM-versies van toepassingen. De selectie hiervan is zeker niet slecht, maar het wordt al snel problematisch als het gaat om dingen die hun eigen stuurprogramma's nodig hebben (bijv. onze kalibratiesoftware, externe geluidskaarten, enz.) In principe kunnen x86-applicaties geëmuleerd worden en in het beste geval zal deze emulatie slechts resulteren in een klein prestatieverlies, maar grafische fouten en crashes kunnen niet vermeden worden, vooral niet bij het draaien van games. In het ergste geval start de toepassing niet eens. Als u geïnteresseerd bent in de aanschaf van een van deze modellen, dan moet u van tevoren onderzoeken of uw gewenste apps op de Snapdragon laptop zullen draaien. Qualcomm heeft zijn eigen informatiepagina gepubliceerd met een lijst van alle native apps en Microsoft heeft ook gewezen op de beperkingen via een overeenkomstige ondersteuningspagina.

In onze ogen is het tweede grote probleem de prijs, aangezien de vorige Snapdragon laptops allesbehalve goedkoop waren en vaak een prijs hadden die vergelijkbaar was met of zelfs duurder was dan gelijkwaardige modellen met AMD/Intel chips, waarbij u zich helemaal geen zorgen hoeft te maken over compatibiliteitsproblemen. Dit is precies waar de nieuwe Snapdragon X Plus-modellen met 8 kernen om de hoek komen kijken, aangezien Qualcomm zijn portfolio uitbreidt met kleinere chips die ook aanzienlijk goedkoper zijn. De fabrikant zelf heeft het over toestelprijzen vanaf US$799.

De verschillende prestatieprofielen van de twee laptops hebben alleen invloed op hun multi-core prestaties. We hebben de Vivobook S 15 OLED zowel in standaardmodus (~25-watt TDP, 20-watt CPU) als in prestatiemodus (~35-watt TDP, 25-watt CPU) getest, terwijl we de PZ13 alleen in standaardmodus hebben getest, waarbij het verbruik enigszins schommelde (~15-25-watt CPU).

Om een zinvolle vergelijking tussen de verschillende processors en grafische kaarten te kunnen maken, hebben we niet alleen gekeken naar hun pure prestaties door synthetische benchmarks uit te voeren, maar ook naar hun stroomverbruik. We voeren onze verbruiksmetingen altijd uit op een extern beeldscherm, zodat we de verschillende interne beeldschermen als beïnvloedende factoren kunnen elimineren. Toch hebben we hier het totale verbruik van het systeem gemeten en hebben we niet alleen vertrouwd op de CPU- en GPU-waarden die werden weergegeven.

Tot nu toe hebben we Cinebench R23 gebruikt voor onze efficiëntievergelijkingen van de CPU-prestaties, omdat de benchmark ook op de Apple M chips draait - bovendien hebben we hiermee de meeste vergelijkende gegevens. Cinebench R23 draait echter niet standaard op ARM Windows en een extra emulatie zou de resultaten verstoren. We zijn daarom overgestapt op de nieuwste Cinebench 2024, maar we hebben momenteel slechts beperkte vergelijkingsmogelijkheden in dit geval. We hebben nog steeds The Witcher 3 gebruikt voor onze efficiëntie-evaluatie van de GPU, omdat deze ook wordt aanbevolen voor testen in de officiële reviewgids van Qualcomm en we genoeg vergelijkingswaarden hebben om op terug te vallen.

De nieuwe X1P-42-100 haalt een maximum van 3,4 GHz op één core, wat ook overeenkomt met de bekende X1P-64-100 en X1E-78-100 chips. Het is dan ook geen verrassing dat de benchmarkresultaten identiek en in totaal zeer goed waren. De kleinste Snapdragon-chip bleef de huidige Meteor Lake-processoren van Intel en de oude Zen 4-chips van AMD voor. De nieuwe AMD Ryzen AI 9 HX 370 (Zen 5) nam echter net de leiding. Qualcomm kan niet tippen aan de single-core prestaties van Apple's M3-generatie, maar dit geldt zelfs voor het topmodel Snapdragon X Elite (X1E-84-100).

Als het aankwam op single-core efficiëntie, lag de nieuwe Snapdragon X Plus iets achter op de X1P-64-100 in de Surface Promaar het verschil was klein en de Plus-modellen waren in dit scenario praktisch gelijk. Omdat de chip kleiner is, hadden we een iets lager verbruik verwacht. De efficiëntie was echter nog steeds beter dan die van de Snapdragon X Elite-modellen en de x86-concurrentie. Apple bleef echter voor met zijn M3 en oude M2 generatie.

Zoals we al gezien hebben bij de andere Snapdragon X processors, kunnen multi-core prestaties sterk variëren afhankelijk van de TDP-configuratie van de individuele laptops. Met een TDP van 30 watt kwam de nieuwe X1P-42-100 heel dicht in de buurt van de kleine Snapdragon X Elite X1E-78-100. Met 20 watt lag de nieuwe ARM-processor nog net voor op de Apple M3terwijl de ProArt PZ13 achterbleef bij de MacBook Air 13 M3 en maar net voorbleef op de Intel Core Ultra 5 125H.

Met betrekking tot multi-core efficiëntie hebben we twee dingen opgemerkt. Ten eerste lijdt de efficiëntie eronder dat er geen efficiënte kernen zijn. Omdat in dit geval alleen de snellere prestatiekernen worden gebruikt, presteren zowel de X1P-64-100 als sommige Snapdragon X Elite modellen beter. De sweet spot voor de nieuwe X1P-42-100 lijkt rond de 20 watt te liggen. Het verbruik van de ProArt PZ13 schommelde in onze tests, daarom willen we het resultaat niet overschatten, maar zijn efficiëntie is slechter. De nieuwe chip is het inefficiëntst bij een TDP van 30 watt, wat overeenkomt met onze veronderstelling dat meer dan 30 watt niet echt zinvol is voor de nieuwe 8-core modellen. Zelfs in het beste geval is de efficiëntie iets lager dan die van de huidige AMD Zen 5-chip. Een aanpak met vier P- en vier E-kernen zou hier waarschijnlijk de betere keuze zijn geweest.

De 8-core Snapdragon X Plus-modellen hebben een nieuwe grafische kaart gekregen die verkrijgbaar is in twee prestatieniveaus, namelijk de Adreno X1-45. De nieuwe X1P-42-100 wordt geleverd met de langzamere versie met 1,7 TFLOPS en een maximale kloksnelheid van 1,107 GHz. De grafische prestaties zijn aanzienlijk zwakker dan die van de X1-85 versie met 3,8 TFLOPS en er kan eigenlijk gezegd worden dat de pure GPU-prestaties gehalveerd zijn. Dit betekent dat de nieuwe X1-45 achterblijft bij de Radeon 760M en de oude Iris Xe Graphics. De prestaties zijn nog steeds voldoende voor dagelijks gebruik en het afspelen van video's in hoge resolutie is natuurlijk geen probleem, maar gamen kunt u met deze GPU wel vergeten. De nieuwe X1-45 GPU blijft ook achter bij de X1-85 modellen als het aankomt op efficiëntie.