Apple M2 SoC-analyse - Slechtere CPU-efficiëntie vergeleken met de M1

De single-core benchmarks profiteren van de hogere klok van de prestatie-kernen, want de nieuwe M2 SoC is niet alleen sneller dan de oude M1, maar ook elke andere M1-variant, inclusief Pro, Max en zelfs Ultra. Ze gebruiken allemaal dezelfde prestatie-kernen met dezelfde klok die we kennen van de M1, dus de nieuwe M2 MacBooks bieden de beste single-core prestaties in Apple's portfolio op dit moment. Al met al is het voordeel tussen de 6-8 procent, afhankelijk van de benchmark.

De hogere klok vergt meer vermogen, want de oude M1 verbruikte ~3,7 Watt en de nieuwe M2 ~5,3 Watt. De M1 Pro modellen verbruiken zelfs nog meer, namelijk 7 Watt, maar dit zijn veel grotere chips met meer kernen. Dit betekent dat de single-core efficiency van de nieuwe M2 ongeveer 26% slechter is in vergelijking met de oude M1 processor.

De prestatieverbeteringen ten opzichte van de oude M1 zijn groter in multi-core scenario's, omdat alle 8 kernen profiteren van hogere kloksnelheden. We zien een maximale verbetering van 18 % in Geekbench 5, die ook wordt geadverteerd door Apple. Het voordeel is iets kleiner in Cinebench R23, en we krijgen een gemiddelde prestatietoename van ongeveer 15%.

De M1 Pro CPU's hebben nog steeds een groot voordeel in multi-core benchmarks, althans de 10-core versies (+40 %) met 8 prestatie-kernen. Het 8-core model van de M1 Pro in het instapmodel MacBook Pro 14 gebruikt slechts 6 prestatie-kernen, dus het voordeel ten opzichte van de nieuwe M2 is veel kleiner en bedraagt ongeveer 10 %.

Tegenover dit prestatievoordeel van gemiddeld 15 % staat een extra stroomverbruik van 35-40 %, zodat het totale rendement 20-25 % lager ligt. De nieuwe M2 staat dus bijna op gelijke voet met de M1 Pro-chips met 10 CPU-kernen.

Intels nieuwe Alder Lake-P chips bieden zowel meer single-core als multi-core prestaties in vergelijking met de Apple M2 (de Geekbench 5 single-core test is de enige uitzondering). Dit is echter alleen het geval voor de chips met hoge TDP nummers; de Alder Lake-P CPU in de Samsung Galaxy Book2 is met 20 Watt bijvoorbeeld helemaal niet concurrerend.

De nieuwe AMD Ryzen 7 6800U is langzamer dan de M2 in single-core tests, maar heeft een voordeel van 20% in Cinebench R23 Multi. De Apple M2 presteert echter zeer goed in Geekbench 5 en loopt opnieuw voor op de 6800U. Als je alle resultaten combineert, ligt de nieuwe M2 eigenlijk voor op de Ryzen 7 6800U in de prestatiebeoordeling.

Hoewel de efficiëntie van de nieuwe M2 veel slechter is in vergelijking met de oude M1 chip, is de M2 nog steeds beduidend beter dan de rivalen van AMD en Intel. De efficiëntie is veel hoger in single-core scenario's en de Alder Lake chips blijven achter met het hoge verbruik van de prestatie-kernen (25-30 Watt). AMD is een beetje beter met de Ryzen 7 6800U, maar die verbruikt ook meer dan 15 Watt in single-core scenario's, ondanks de lagere prestaties.

Intels huidige mobiele CPU's zijn ook veel slechter in termen van multi-core efficiëntie, hoewel het verschil niet zo groot is als in de single-core tests. De Ryzen 7 6800U daarentegen kan het gat bijna volledig dichten, tenminste als we kijken naar Cinebench R23.

We evalueren de prestaties van de nieuwe M2 GPU met de native benchmarks 3DMark Wild Life Extreme Unlimited en Geekbench en GFXBench, die gebruik maken van de Metal API. De nieuwe M2 varianten passen goed in de bestaande MacBook lineup, omdat de nieuwe 8-core M2 GPU ongeveer 16 % sneller is dan de 8-core versie van de M1. De 10-core versie van de M2 is nog eens 19 % sneller.

Ondanks de hogere prestaties is het stroomverbruik van de 8-core M2 GPU eigenlijk net iets hoger in vergelijking met de M1 8-core GPU. De M2 is zeer lineair in termen van schaalvergroting en de 10-core versie verbruikt duidelijk meer stroom, maar beide modellen zijn 11% efficiënter dan de oude M1 GPU.