Wetenschappers ontdekken voor het eerst hoe een belangrijk eiwit beschadigde mitochondriën opspoort bij de ziekte van Parkinson

de ziekte van Parkinson is de <link pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/38193999/ groeiende neurodegeneratieve aandoening wereldwijd<nodeepl></link></nodeepl>. De prevalentiecijfers zijn de afgelopen decennia snel gestegen. in een gloednieuwe ontwikkeling hebben onderzoekers van het Walter and Eliza Hall Institute (WEHI) echter voor het eerst de structuur van het menselijke PINK1-eiwit gebonden aan mitochondriën bepaald. Deze ontdekking biedt een oplossing voor een al lang bestaand hiaat in het begrip van de moleculaire mechanismen die ten grondslag liggen aan de ziekte van Parkinson.

Wat is PINK1? Het is in wezen een eiwit dat wordt gecodeerd door het PARK6-gen (het gen dat codeert voor het eiwit PINK1 (PTEN-induced putative kinase 1) - onderdeel van een groep genen die in verband worden gebracht met familiaire vormen van de ziekte van Parkinson), en het speelt een cruciale rol bij het gezond houden van de mitochondriën door beschadigde mitochondriën te identificeren en te markeren voor verwijdering - een proces dat essentieel is voor het overleven van de cel. Mutaties in PINK1 zijn rechtstreeks in verband gebracht met de ziekte van Parkinson, met name de vroege vormen.

Het onderzoek van het WEHI-team op https://www.wehi.edu.au/news/scientists-solve-decades-long-parkinsons-mystery/ maakt duidelijk hoe PINK1 in vier verschillende stappen werkt: het detecteert mitochondriale schade, hecht zich aan de aangetaste mitochondriën, markeert het eiwit ubiquitine en werft vervolgens een ander eiwit, Parkin, om de recycling van de beschadigde mitochondriën te vergemakkelijken. Ter referentie: de eerste twee stappen van deze reeks waren voor dit onderzoek nog niet gevisualiseerd.

Inzicht in de precieze structuur en het activeringsmechanisme van PINK1 opent nieuwe mogelijkheden voor therapeutische interventies. Door zich te richten op PINK1 om de activiteit ervan te verbeteren of de functie ervan na te bootsen, kunnen toekomstige pogingen om geneesmiddelen te ontwikkelen zich richten op het vertragen of stoppen van de progressie van de ziekte van Parkinson. Dit is een veelbelovend sprankje hoop voor mensen die lijden aan deze momenteel ongeneeslijke aandoening - hopelijk leidt dit tot de ontwikkeling van behandelingen die de onderliggende oorzaken van de ziekte aanpakken in plaats van alleen de symptomen te bestrijden.