Voor 200 jaar aan energie ontdekt: Natuurlijke waterstofvoorraden groter dan verwacht

Wat waterstof betreft, is de zaak volkomen duidelijk: de minuscule moleculen, die zelfs uit massieve stalen containers ontsnappen, worden gevormd in de aardkorst, maar komen rechtstreeks in de atmosfeer terecht. Dit gebeurt overal en heel gelijkmatig, dus direct gebruik is uitgesloten.

Nadat er echter grote natuurlijke waterstofvoorraden werden ontdekt in Mali, Oman en Duitsland, is het bestaan van dergelijke concentraties van bijna zuiver H2 opnieuw beoordeeld. Een onderzoek dat net gepubliceerd is in

Science Advances komt tot de conclusie dat eerdere aannames over de potentiële productie van waterstof uit natuurlijke bronnen veel te ver achterblijven bij de werkelijkheid.

Een nieuwe kijk op waterstofopslaglocaties
Terwijl er jaarlijks ongeveer 500 miljoen ton nodig is voor de wereldwijde levering van H2 en de volledige uitfasering van fossiele brandstoffen, hebben studies aangenomen dat er elk jaar maximaal 20 tot 50 miljoen ton wordt gegenereerd en op natuurlijke wijze verdampt.

Aan de andere kant, als waterstof zich ophoopt in geschikte ondergrondse reservoirs, zoals nu wordt aangenomen, zou de mondiale voorraad hoogstwaarschijnlijk in de buurt van 5,6 biljoen ton waterstof liggen. Deze hoeveelheid zou voldoende zijn om enkele duizenden jaren zonder fossiele brandstoffen te kunnen.

De onderzoekers gaan er terecht van uit dat slechts een klein deel hiervan zich bevindt op plaatsen die met de huidige boortechnologie bereikbaar zijn. Daarom wordt er een geschatte periode van 200 jaar gegeven waarvoor de hoeveelheid verkregen H2 voldoende zou zijn.

Verder onderzoek nodig
Er is dus nog genoeg tijd om hernieuwbare energiebronnen uit te breiden en in de tussentijd een andere brandstof te gebruiken die in wezen ook een fossiele brandstof is, maar die gemakshalve geen CO2 of andere onaangename bijproducten produceert.

Het onderzoek wijst er ook op dat dit voorlopig het opslagprobleem voor waterstof zou oplossen. De veelzijdige brandstof zou immers naar behoefte gewonnen kunnen worden en de rest zou in de juiste geologische structuur achtergelaten kunnen worden.

Er moet echter nog met één factor rekening worden gehouden: de foutmarge in de berekening, of schatting, is enorm: de voorraad ligt volgens de berekeningen tussen 1 miljard en 9 biljoen ton, met de hoogste waarschijnlijkheid ergens in het midden op 5,6 biljoen ton. Toch heeft zelfs een duizendste daarvan revolutionair potentieel.