Apart van de aansluiting voor een hoofdtelefoon en het SIM-kaart slot heeft Dell alle poorten naar de achterkant verbannen. De openingen voor koeling, die eruit zien als geperforeerde metalen platen, en de verborgen luidsprekers bevinden zich ook aan de achterkant. Naast het feit dat dit bijdraagt aan het strakke design, heeft het ook praktische voordelen. Zo kunnen kabels namelijk beter worden georganiseerd en zijn ze niet storend wanneer je werkt met externe hardware. Het nadeel is dan wel weer dat je de poorten moeilijker kunt bereiken, dan wanneer ze aan de zijkanten zouden zitten.

Daarnaast heeft Dell alle belangrijke poorten geïntegreerd, redelijk minimalistisch, maar toch behoorlijk up-to-date: 2x USB, 1x USB/eSata combinatie, DisplayPort en Gigabit LAN. Daarmee kun je eigenlijk alle normale randapparatuur, zoals een printer, muis, monitor, DSL-modem of externe harde schijf aansluiten. Voor dat laatste is eigenlijk de eSata poort bedoeld, aangezien via deze poort veel hogere doorvoersnelheden mogelijk zijn dan via USB 2.0.
Communicatie via Skype e.d. is een fluitje van een cent met de geïntegreerde microfoon en 1.3 megapixel webcam. Dell levert ook een DisplayPort-DVI adapter mee voor het aansluiten van een externe monitor, omdat de notebook zelf niet over een DVI aansluiting beschikt. Videocamera-freaks zullen wel een FireWire poort missen, die het aanbod aan poorten compleet zou hebben gemaakt. Ook zul je het ook zonder Kensington slot of aparte aansluiting voor een microfoon moeten doen.

Voor draadloze communicatie heeft Dell de Adamo Thirteen uitgerust met alles wat je maar kunt wensen. WLAN Draft-N en Bluetooth 2.1 + EDR zijn sowiezo altijd ingebouwd, maar Dell biedt ook een interne HSPA UMTS module aan in het beste model, waarmee je overal internetverbinding kunt krijgen. Volgens Dell wordt er een SIM-kaart van Vodafone meegeleverd. Ons testmodel had een meegeleverde AT&T kaart, die we konden vervangen door een Fonic SIM-kaart (O2 net), wat perfect werkte. In een aantal tests haalden we een zeer goede gemiddelde downstream van 2890 kbit/s en upstream van 1735 kbit/s.

Al met al beschikt de Dell Adamo over de huidige, meest belangrijke poorten en is hij ook goed voorbereid op de toekomst. Daarmee ligt hij in termen van kwantiteit en diversiteit iets voor op concurrenten als de MacBook Air.

Dell biedt weinig individuele opties voor componenten. Afgezien van de eerder genoemde kleuren opties zijn er in principe twee standaard geconfigureerde modellen verkrijgbaar, die verschillen wat betreft CPU (Intel C2D SU9300 of SU9400), RAM geheugen (2GB of 4GB) en UMTS module (met of zonder).

Verdere opties zijn eigenlijk beperkt tot Microsoft Office, garantie, uitbreiding van ondersteuning en externe USB harde schijven met een design dat helemaal bij de notebook past. Deze harde schijven, verkrijgbaar met 250GB (140,- Euro) of 500GB (210,- Euro), zouden eigenlijk uitgerust moeten zijn met een eSata poort, zodat er veel hogere doorvoersnelheden mogelijk zouden zijn. Wel kunnen de harde schijven, volgens Dell, zonder externe stroombron werken, waardoor ze een gemakelijke uitbreiding van de opslagcapaciteit zijn. Ook zijn er externe optische slot-in drives verkrijgbaar, namelijk een Blu-Ray speler (250,- Euro) of een DVD brander (140,- Euro).

De kleuren van het Samsung scherm zijn, subjectief gezien, niet zo kleurloos als het lage contrast van 129:1 doet vermoeden. De zogenaamde voordelen van glimmende schermen, zoals een hoger contrast en levendige kleuren, komen echter totaal niet tot uiting. Het matte 13.3" scherm van de Dell Latitude E4300 doet het veel beter. Zowel de lichtopbrengst als het contrast van dit scherm zijn veel beter, waardoor het scherm van de Adamo behoorlijk tegenvalt.

Andere aspecten van de Adamo zorgen wel voor een goede mobiliteit, maar in tegenstelling tot de E4300 heeft de notebook last van het steeds populairder wordende "hoek-tot-hoek" design met glazen beeldoppervlak van het beeldscherm. Dit ziet er mischien wel erg mooi uit, maar het zorgt volgens ons wel tot nog hevigere reflecties dan normale glimmende schermen al hebben. Gevolg is dat je de helderheid op het maximale niveau instelt, zelfs binnenshuis, in een poging de reflecties tegen te gaan. Zolang je geen lichte kleding draagt of er zich geen lichtbronnen achter je bevinden, is het werken met de Adamo te doen. De nadelen van het glazen beeldoppervlak worden pas goed duidelijk bij bijvoorbeeld het werken in de trein, waarbij het voorbij razende landschap constant wordt gereflecteerd in het beeldscherm en de ogen zich steeds opnieuw moeten focussen op beeld - wat natuurlijk vermoeiend is.

Bij gebruik buitenshuis lopen we tegen hetzelfde probleem aan, al zorgt de helderde achtgrondverlichting ervoor dat het scherm nog redelijk is af te lezen. Toch zorgen de reflecties voor de nodige irritatie, waardoor het eigenlijk bijna onmogelijk is om relaxt in de tuin of een andere denkbare plaats buitenshuis te werken.

Dell heeft hoogwaardige en corresponderende dure subcomponenten gebruikt voor voor de Adamo Thirteen. De Intel GS45 chipset samen met de geïntegreerde Intel GMA 4500MHD is niet echt speciaal, maar voor de processor heeft Dell toch in de exclusievere kasten van Intel rondgeneusd. Met een kloksnelheid van 1.4GHz en 3MB L2-cache is de SU9400 ULV dual core processor vooral geoptimaliseerd om energie te besparen en heeft hij een TDP (Thermal Design Power) van 10 Watt. Daarnaast is DDR3 RAM geheugen (4GB in ons testexemplaar) verantwoordelijk voor het snel aanleveren van data.

Ondanks het lage energieverbruik zijn de resultaten uit de benchmarks best positief. 3061 punten die de Adamo in de PCMark Vantage benchmark behaalde, bewijzen de snelle verwerking (in de praktijk merkten we dit ook) van simpele taken als Word, internetbrowser en simpele berekeningen. Het converteren van enkele MP3's in iTunes ging ook snel genoeg en het nu en dan uitvoeren van dergelijke taken is dan ook zeker te doen.

De design notebook is niet aan te raden voor het uitvoeren van 3D applicaties, zoals animatie software, CAD, of zelfs huidige 3D games, aangezien de geïntegreerde grafische chip van Intel dan hopeloos overbelast wordt.

World of Warcraft kan worden gezien als het uiterste limiet. De game loopt nog net met een speelbare frame rate van 26 fps en met weinig schokken op een resolutie van 800x600 pixels met en alle instellingen op laag, of uitgezet. Zelfs op een resolutie van 1024x768 en met medium instellingen is de game nog vloeiend speelbaar met 21 frames per seconde en ziet alles er toch nog net iets beter uit. Door de geïntegreerde UMTS module is het zelfs mogelijk om bijvoorbeeld in het bos een potje WoW te doen.

De resultaten uit de grafische benchmarks zijn met 696 punten in de 3DMark 06 en 752 punten in de Cinebench R10 OpenGL Shading ook niet echt fantastisch. De prestaties liggen absoluut lager dan die van andere systemen met een Instel GMA 4500MHD, zoals de Asus B80A. De prestaties van de CPU vallen absoluut niet tegen, zeker gezien het lage energieverbruik. Deze haalde resepectabele scores van 1125 in de 3DMark 06 benchmarks en 1794 (single core) respectievelijk 3253 (multi core) in de Cinebench R10 RPU Rendering. Dit bevestigt de prestaties tijdens het converteren van de MP3's in iTunes, dat we al eerder als goed betitelden.

Al met al liggen de prestaties toch merkbaar lager dan die van concurrenten als Apple's MacBook Air in de huidige vorm. Apple's uitrusting met onder andere krachtigere componenten als de Nvidia GeForce 9400M en Intel Core 2 Duo SL9400 maken veelzijdiger gebruik van de MacBook Air mogelijk.

De SSD voor massaopslag presteert behoorlijk matig. Hij heeft last van sterk schommelende doorvoersnelheden, die ondanks dat toch zeer goed zijn, vooral in vergelijking met normale 1.8" of 2.5" notebook harde schijf. De gemiddelde doorvoersnelheid bedraagt 92 MB/s die echter kan dalen naar 68 MB/s. Ondanks de lage stroomtoevoer en het onhoorbare systeem is er een zeer goed (duur) subcomponent gebruikt. Een klein nadeel tijdens dagelijks gebruik, dat verklaard kan worden door het zwakke punt van SSD's, namelijk het schrijven van kleinere bestanden, wordt duidelijk door het optreden van korte periodes van wachten bij het openen van een ander venster of het opstarten van een ander programma, zelfs bij lage belasting.

De Dell Adamo beschikt niet over een geïntegreerde optische drive, maar kan, zoals we al eerder vermelden, worden uitgebreid met een externe Blu-Ray speler of een DVD-R+- RW brander met een passend design. Bij ons testexemplaar was een externe USB slot-in DVD brander (LG HL-DT-ST DVD+-RW GS20N) meegeleverd, die verder geen invloed heeft gehad op de beoordeling.

Geluidsproductie

Op dit punt komt de notebook van Dell helemaal tot zijn recht en hij schittert dan ook als het aankomt op geluidsproductie. De fan is stil wanneer de notebook niet belast wordt, maar begint harder te draaien, bijna als een ware turbine, wanneer we het systeem belasten. De lucht wordt als het ware uit de behuizing geperst en daarna wordt de fan direct weer stil.

Zelfs met een maximaal geluidsniveau van 36.2 dB(A) wordt je niet echt gestoord. Daarnaast kun je bij lage belasting een geluidsniveau van 32 dB(A) en bij zware belating 35 dB(A) verwachten. Het lijkt er zelfs op dat de fan zelf minder verantwoordelijk is voor de geluidsproductie, maar dat het vooral komt door de geperforeerde metalen plaat aan de achterkant van de behuizing. Het geproduceerde "suizende" geluid doet denken aan turbine, wat niet gebeurt bij normale luchtuitlaten. We zullen maar zeggen dat je voor schoonheid een prijs betaald en dat het niet altijd even effectief is.

Luidsprekers

Aangezien de luidsprekers aan de licht uitstekende achterkant van de behuizing zijn geplaatst, wordt een gedeelte van het al niet te rijkelijke geluid naar achteren uitgezonden. Het resterende geluid klinkt puur en is, zoals typisch voor notebooks, redelijk beperkt. Het lage maximale volume zal verder niet voor iedere situatie voldoende zijn, aangezien het al snel wordt overstemd door omgevingsgeluid. Audiofielen zullen dus al snel over moeten stappen op een hoofdtelefoon of USB-luidsprekers voor het kijken van een film of het luisteren van muziek.

De Adamo Thirteen van Dell heeft dankzij zijn uiterlijk een grote aantrekkingskracht. Dominerend aluminium in een pure en onafhankelijk design doet al snel geloven dat de ambitie van dit stukje design is om een echte klassieker te worden. Het is zeker zo dat smaak ook een rol speelt, maar er zijn ook genoeg interne aspecten die belangrijke argumenten zijn om te kiezen voor de Adamo.

We vonden de hoge kwaliteit van de behuizing en gebruikte materialen erg goed. Ook het aantal poorten, draadloze mogelijkheden, inclusief HSPA module, het toetsenbord, de relatief lange batterijduur en lage emissies stellen we op prijs.

Het hevig reflecterende beeldscherm is volstrekt tegenstrijdig met  de eigenschappen van een goede mobiele notebook, waardoor het op bepaalde plaatsen niet mogelijk is. Voor de rest vallen de prestaties van het scherm ook redelijk tegen. Dit is vooral jammer omdat het beeldscherm toch een van de belangrijkste onderdelen voor het gebruiken van een notebook is en de kwaliteit niet overeenkomst met de ambitieuze positionering van de notebook.

Minder belangrijk en redelijk acceptabel, maar toch waard om te verbeteren, is de niet-verwisselbare batterij met de lange laadtijd.

In vergelijking met de populaire MacBook Air komt de Adamo verrassend dichtbij de voorganger in de slimline categorie op gebieden als kwaliteit van behuizing, design, kwaliteit, batterijduur en emissies. Hij scoort zelfs met de HSPA module, eSata en extra USB poorten, maar levert punten in wanneer het aankomt op gewicht, prijs, prestaties en kwaliteit van het beeldscherm.

Voor degene die verliefd zijn geworden op het design van de Adamo, zoals Dell hoopt, of uitgebreide eisen hebben wat betreft connectiviteit, is de Adamo Thirteen een exclusief statussymbool, dat daarnaast dankzij zijn flinke prijs behoorlijk zeldzaam zal zijn.