CheckMag | Starfield Shattered Space recensie: Geweldig idee, slechte uitvoering

De eerste missie waarbij u in zero-g gevechten terecht komt, waarna u naar een voorheen niet beschikbaar sterrenstelsel springt. U bent vrijwel beperkt tot één regio, Va'ruun'kai. Dit is niet per se slecht, want een met de hand gemaakte kaart is veel beter dan Starfield's procedureel gegenereerde rommel. De hoofdstad Darza is niet zo uitgestrekt als New Atlantis, of zelfs Akila. Shattered Space zit boordevol sci-fi tropes, met het Huis Va'ruun als de overijverige religieuze fanatici. Natuurlijk bent u hun 'uitverkorene', die hun nederzetting moet redden van de dreigende ondergang. We krijgen een nieuwe kant van het Huis Va'ruun te zien, één van de meer mysterieuze facties van de Settled Systems.

Zodra u aan de hoofdquestline begint, wordt u in een post-apocalyptische versie van Darza gegooid. Er speelt een machtsdynamiek met drie grote families. In beperkte mate kunt u de diplomatieke relatie tussen de families bepalen en enkele smerige geheimen ontrafelen/ontrafelen. Aanvankelijk voelt het als een ingewikkeld plot dat zich op vele manieren kan ontrafelen, afhankelijk van uw keuzes. U kunt de planeet naar believen verlaten en weer terugkeren; iets wat u vaak zult moeten doen, omdat de NPC's in het spel veel te weinig munitie/materialen hebben.

Ik ga niet verklappen hoe het verhaal verder gaat, maar Shattered Space heeft me zwaar teleurgesteld. De enige positieve eigenschap is dat het melee gevechten weer levensvatbaar maakt. Sommige van de nieuwe wapens zijn verfrissend en er is wat ruimte voor verkenning met talloze interessante punten op de kaart. In het begin lijkt het misschien klein, maar als je eenmaal op verkenning gaat, valt er veel te ontdekken. Er is echter geen manier om de nieuw geïntroduceerde buggy naar uw locatie te roepen, waardoor u elke keer dat u een ritje wilt maken gedwongen wordt om snel naar uw schip te reizen. Bovendien had ik alleen de booster nodig die bij mijn Starborn-ruimtepak zat. Met een beetje geduld (lees: non-stop jump spam) kon ik zelfs de hoogste bergen gemakkelijk beklimmen. Voor één keer was mijn spel bug-vrij, maar dat kan verschillen, want er zijn berichten over bugs bij sommige side-quests.

Ik weet niet of onze acties in Shattered Space invloed hebben op de hoofdcampagne. Daarvoor moet u Starfield een andere keer spelen; niet iets waar ik naar uitkijk. De zijmissies in Shattered Space omvatten de typische fetch quests, vind persoon 'X' op locatie "Y", verzamel monsters voor excentrieke wetenschappers, enz. Standaard alledaagse dingen, behalve één. Daar heb ik van genoten omdat het inhield dat je op aanwijzingen in het spel moest letten. Over het geheel genomen heb ik zo'n 12 uur aan gameplay gehad, met nog een aantal onontdekte gebieden. Als u ervoor kiest om het tempo van de hoofdzoektocht op te voeren (en niet zo vaak dood te gaan als ik), kunt u Shattered Space in slechts 4 uur uitspelen.

In een eerder interview vergeleek Todd Howard Shattered Space met Far Harbor van Fallout 4, wat achteraf gezien grenst aan valse reclame. Far Harbor had veel herspeelbaarheid dankzij de met elkaar verweven questlines, de vele uitkomsten en de naadloze integratie met Fallout 4's hoofdplot van Fallout 4. Far Harbor verkende diepe filosofische vragen over de mensheid en Synths. Shattered Space maakt zich die illusies niet. Afgezien van het gebrek aan herspeelbaarheid, neemt het niet de moeite om de lore van het spel uit te breiden. Tot overmaat van ramp is er één opvallend plotgat.

De locatie van Va'ruun'kai moest verborgen blijven voor de Settled Systems. Maar een factie uit de hoofdcampagne die daar niets te zoeken heeft, maakt een cameo. Uiteindelijk is Shattered Space precies zoals de naam doet vermoeden: leeg en zonder betekenis. Het voelt meer aan als iets dat door een enthousiaste modder in elkaar is geflanst dan als een uitbreiding van DLC-formaat van één van 's werelds meest productieve RPG-makers. Er zijn geen nieuwe metgezellen (nee, de twee scheepsmaten tellen niet mee), alle NPC's praten in superlatieven, de stad voelt anorganisch aan, en mijn grootste ergernis: stealth is nog steeds nutteloos.

Ik kreeg Shattered Space gratis bij de Deluxe Edition van Starfield. U kunt het kopen op Steam/Xbox voor $30. Ik zou zeggen dat het niet zoveel waard is en dat u beter op een uitverkoop kunt wachten. Nu ben ik me ervan bewust dat haten op Starfield een genre op zich is, en hoe graag ik ook van Shattered Space wil genieten, het gebrek aan inzet van Bethesda maakt de ervaring onbevredigend. Ik kan alleen maar hopen dat het zijn mojo terugvindt en de magie van Skyrim herschept met Elder Scrolls 6. Wat nog onbegrijpelijker is, is dat er letterlijk door fans gemaakte uitbreidingen zijn die beter spelen dan alles wat Bethesda de afgelopen jaren heeft gemaakt. Fallout London bijvoorbeeld recreëert de typische Fallout-ervaring in, u raadt het al: Londen. Het biedt een oneindig veel betere ervaring dan Shattered Space ooit zou kunnen. En het mooiste is dat u het gratis kunt downloaden van GOG. U moet wel een exemplaar van Fallout 4 (en de DLC's) op het platform of Steam hebben.