CheckMag | Sega VR en 3 andere vaporware-producten die geweldig beloofden te zijn, maar het nooit waarmaakten

Begin jaren 1990, Sega, een naam die synoniem staat aan nostalgie van arcadespellen, zich aan een baanbrekend project: Sega VR. Dit ambitieuze virtual reality-systeem, dat in 1991 werd aangekondigd en in 1993 op de Winter CES werd getoond, was een technologisch hoogstandje voor die tijd.

Ondanks de innovatieve aanpak had het project te kampen met ontwikkelingsproblemen. Sega VR was ontworpen om cartridges te gebruiken en zou worden gelanceerd met een bundel van $200 inclusief vier spelcassettes. Het project mislukte echter door voortdurende testfouten. Sega schreef deze mislukkingen op humoristische wijze toe aan de "te realistische" ervaring van het systeem, die bewegingsziekte en duizeligheid veroorzaakte bij de spelers.

Als gevolg hiervan bleef Sega VR onuitgebracht voor het publiek en werd het in 1994 van de releaselijst van Sega geschrapt.

De Segway Centaur, die elementen van de Personal Transporter (PT) en een quad-bike combineert, was een unieke toevoeging aan Segway's assortimentontworpen om duurzame wheelies van 45 graden uit te voeren met behulp van een geavanceerde mix van sensoren, gyroscopen en microprocessoren.

Ondanks de innovatie en potentiële opwinding die het beloofde, koos Segway ervoor om de Centaur niet op de markt te brengen, waardoor liefhebbers bleven verlangen naar deze nieuwe quad-bike ervaring en het een gemiste kans was in Segway's innovatieve reis.

Eind jaren 1970, Microsoft Xenixmet als doel een Unix-achtig besturingssysteem voor microcomputers te maken. Echter, uitgedaagd door de dominantie van AT&T's Unix, verlegde Microsoft zijn inspanningen naar de ontwikkeling van Windows NT.

Ondanks deze verschuiving werkte Microsoft samen met IBM aan OS/2, waarbij de ontwikkelteams van Xenix en MS-DOS werden geïntegreerd. Uiteindelijk had Xenix moeite om met Unix te concurreren, waardoor Microsoft het project in 1987 aan SCO (Santa Cruz Operation) verkocht. SCO ontwikkelde Xenix vervolgens tot wat nu bekend staat als SCO OpenServer.

Het Project Christine van Razer werd onthuld op CES 2014 stelde een revolutionair concept voor pc-gaming voor: een modulair frame waarmee essentiële onderdelen zoals CPU, GPU en HDD eenvoudig kunnen worden geïntegreerd. Dit ontwerp was erop gericht om gaming-rigs up-to-date te houden. Razer overwoog zelfs een abonnementsmodel voor het regelmatig bijwerken van onderdelen.

Sinds de aankondiging is er echter een opvallend gebrek aan updates voor Project Christine. Geruchten wijzen op problemen bij het overtuigen van fabrikanten om compatibele modules te produceren, waardoor Project Christine een ambitieuze maar nog niet gerealiseerde visie in het gamingtechnologielandschap blijft.

Om meer te weten te komen over de wereld van ongerealiseerde technische projecten, met name in videogames, kunt u Richard Dansky's "Vaporware" lezen (verkrijgbaar bij Amazon).