S.T.A.L.K.E.R 2: Hart van Chornobyl recensie: Prachtige, buggy open wereld ervaring die met de tijd alleen maar beter wordt

Ik ben de tel kwijtgeraakt van het aantal keren dat S.T.A.L.K.E.R 2: Heart of Chornobyl is uitgesteld, en dat is begrijpelijk. GSC Game World had niet de beste omstandigheden voor de ontwikkeling van het spel, vooral tegen het einde van het spel. Ondanks alle tegenslagen hebben we eindelijk een spel gekregen en ik kan gerust zeggen dat het niet teleurstelde...een beetje. Daarover later meer. Nu moet ik toegeven dat ik de originele S.T.A.L.K.E.R: Shadow of Chernobyl, Clear Sky en Call of Pripyat lang geleden heb gespeeld en me weinig kan herinneren van het universum, dus sommige subtielere verwijzingen zijn me misschien ontgaan. Op het moment dat ik dit schrijf, ben ik in het verhaal voorbij het "point of no return", maar ik heb het spel nog niet uitgespeeld. Ik zou het niet eens kunnen als ik het zou willen, om redenen die in de volgende paragrafen worden besproken.

Als Unreal Engine 5 spel vraagt S.T.A.L.K.E.R 2: Heart of Chornobyl om krachtige hardware. Mijn trouwe Ryzen 7 5800X3D en GeForce RTX 3080 Ti werden al snel overweldigd op 4K, waardoor ik de resolutie moest verlagen naar 1440p. Zelfs op 'hoge' instellingen zijn er merkbare framedalingen in sommige binnengebieden, vooral in gebieden met NPC's. Er zijn meldingen van ondermaatse prestaties op alle hardware niveaus. Raadpleeg onze prestatieanalyse om een idee te krijgen van hoe het spel op uw pc/laptop zou kunnen draaien.

Ondanks de matige prestaties heeft zelfs het spel zelf zijn deel aan bugs. Sommige quests werken niet zoals bedoeld, UI-elementen vallen vaak weg na een ontmoeting met sommige vijanden, het geluid valt willekeurig weg en sommige interacties met NPC's zijn ronduit vreemd. Ik heb de voortgang moeten backtracken om het verhaal op gang te krijgen. Zelfs dat werkt op een gegeven moment niet meer en nu kan ik niet verder met het verhaal zonder een oudere save te laden. Eén side quest voltooide zichzelf willekeurig kort nadat ik hem geaccepteerd had.

De eerste paar uur van het spel spelen prima, maar kort daarna gaat het allemaal bergafwaarts, en dan is er nog het probleem dat quest-items langer dan nodig in uw inventaris blijven hangen. Dat zou in een normaal spel geen probleem zijn, maar het inventarisbeheersysteem van S.T.A.L.K.E.R 2: Heart of Chornobyl laat niet veel ruimte over. Daarover straks meer. Hoewel ik het spel in zijn huidige staat niet onspeelbaar zou willen noemen, kunt u beter wachten op een paar patches voordat u het uitprobeert. Als u niet kunt wachten, zijn er genoeg mods te vinden op Nexusmods die een aantal van de meer vervelende problemen van het spel aanpakken.

S.T.A.L.K.E.R 2: Heart of Chornobyl gaat in de kern over overleven tegen overweldigende verwachtingen in. Je wordt midden in een wrede, meedogenloze wereld gegooid met niets anders dan een pistool, een PDA en je verstand. Gemakken die we in moderne AAA-games als vanzelfsprekend beschouwen, zoals snel reizen, ontbreken meestal. Hoewel de functie wel bestaat, kunt u alleen tussen vooraf bepaalde hubs reizen nadat u ze tegen betaling hebt ontdekt. Dit moedigt u actief aan om met het spel bezig te zijn en rond te lopen op de enorme, uitgestrekte kaart.

Gevaren zijn er in overvloed, met een mix van bandieten, mutanten en zombies die u bij elke bocht opwachten. In het begin van het spel is weglopen uw beste strategie, omdat uw uitrusting niet krachtig genoeg is voor langdurige gevechten. Ik raad u aan om de eerste drie of vier verhaallijnen uit te spelen voordat u de wereld gaat verkennen. Dat gezegd hebbende, sommige gebieden zijn vergrendeld achter de verhaalvoortgang, dus u kunt de hoofdzoektocht niet helemaal aan de kant zetten. Na een bepaald punt hebt u geen andere keuze dan elk interessant punt in een gebied, gemarkeerd met een vraagteken, uit te kammen.

Hier vindt u al dan niet stashes (aangegeven met drie driehoekjes) die wapens, munitie, medkits en, het belangrijkste, schema's voor wapen- en pantserupgrades bevatten. Het betere (of slechtere, afhankelijk van wie u het vraagt) deel is dat elk afzonderlijk wapen/bepantsering een andere set blauwdrukken vereist, dus als uw bouw afhangt van één specifiek stuk uitrusting, zult u heel wat stashes moeten uitkammen voordat u de gewenste upgrade krijgt.

De gebruikersinterface is minimaal, met een gezondheidsbalk, uithoudingsvermogenbalk, stralingsmeter, een kompas en af en toe een pop-up die uw verbruiksgoederen toont. Het heeft iets van begin 2010 en zal snel in de smaak vallen bij mensen die zo min mogelijk afleiding op hun scherm willen. Dit, gecombineerd met het donkere, bijna Lovecraftiaanse thema, zorgt ervoor dat het meer aanvoelt als een overlevingshorrorgame dan als een algemene FPS-ervaring. Hoewel je het tot op zekere hoogte zou kunnen vergelijken met Fallout, is S.T.A.L.K.E.R 2: Heart of Chornobyl niet erg RPG-achtig, hoewel de keuzes die u tijdens het spelen maakt gevolgen hebben en invloed hebben op het einde dat u krijgt.

Sommige van de beste uitrustingen, zoals het Cuirass Exoskelet, zijn verborgen in ongemarkeerde gebouwen. Nu is het uitkammen van elk gebouw in de zone een lastige taak, maar er zijn genoeg toegewijde fans die dit willen doen en het zal niet lang duren voordat we een gedetailleerd overzicht krijgen van wat waar te vinden is. Voorlopig kunt u het het beste houden bij wat u van NPC's kunt kopen. Met wat in de winkel gekochte wapenuitrusting kunt u het grootste deel van de campagne met relatief gemak doorkomen. Uw gemiddelde S.T.A.L.K.E.R 2: Heart of Chornobyl gameplay loop bestaat uit veel rondrennen in een dystopisch landschap vol anomalieën, overblijfselen van beschaving en straling.

Er is overal heel veel straling. Sommige zijn gemarkeerd met borden, en als dat niet zo is, moet u naar uw geigerteller luisteren. Een scanner is essentieel om uw weg te vinden rond anomalieën en om op artefacten te jagen. De enige manier om aan kracht te winnen is via artefacten en uitrusting. U kunt één van de krachtigste voorwerpen (Weird Ball) krijgen in de buurt van het startgebied van het spel (Zalissya). Ik raad u ten zeerste aan om er zo snel mogelijk naar toe te gaan, want het maakt vuurgevechten een stuk gemakkelijker. In het begin kan het jagen op artefacten een beetje eng zijn, omdat u begint met een vrijwel nutteloze scanner.

Met genoeg oefening wordt het uiteindelijk een tweede natuur. Er is een subtiele doorbreking van de vierde wand als u één wordt met De Zone, en in ruil daarvoor beloont hij u met artefacten van betere kwaliteit. Tegen het einde van het spel moet u strategisch plannen welk artefact u erin moet stoppen, afhankelijk van het soort vijanden dat u tegenkomt. Draaggewicht is een ander verdeeld mechanisme uit S.T.A.L.K.E.R 2: Heart of Chornobyl. Er is maar een bepaalde hoeveelheid wapens/ammo/helende voorwerpen/artefacten/bepantsering die u mee kunt zeulen voordat het u te zwaar maakt, wat direct invloed heeft op hoe snel u beweegt.

Dit ontmoedigt actief hamsteren, omdat het eerste instinct van een speler zou zijn om alle spullen op te zuigen die op verslagen vijanden worden gevonden. Maar dit is ook een beetje nadelig, omdat het een kunstmatige beperking oplegt aan hoe lang uw gameplay-loop zal duren, vooral op de moeilijkere moeilijkheidsgraden.