Nikon Z6 III bewijst dat spiegelloze camera doorbraken tot het verleden behoren - waarom dat oké is

Na vele lekken en geruchten is de Nikon Z6 III officieel gelanceerd, met een sterk verbeterde EVF en processor- en sensorupdates die hem onmiskenbaar veelzijdiger en capabeler maken dan de Z6 II(momenteel $1.596,95 op Amazon). Deze incrementele updates - en die van soortgelijke lanceringen dit en vorig jaar - betekenen echter het einde van het innovatietijdperk in spiegelloze camera's. Tenminste, een beetje.

Aan de oppervlakte biedt de Nikon Z6 III een snellere autofocus, een aanzienlijke EVF-upgrade en een niet onbelangrijke verbetering van de prestaties van zowel video als beeldstabilisatie. Enkele topfuncties zijn ook doorgedrongen tot het middensegment van de Z6 III, zoals Pre-Release Capture, nieuwe onderwerpdetectiemodi voor AF en tot 6K 60 FPS N-Raw video-opname.

Hoewel al deze functies bijdragen aan een indrukwekkende camera, lanceert de Nikon Z6 III $500 meer dan de Z6 II, op $3.099,95 bij Amazon, waardoor hij bijna in een geheel nieuwe prijsklasse terechtkomt. Dezelfde trend werd nog maar een paar maanden geleden waargenomen, toen Fujifilm de X-S20, X100VIen de X-T50 meer recent - meer functies, meer geld.

De Panasonic Lumix GH7 die eerder deze maand op de markt kwam, had met soortgelijke problemen te kampen, hoewel minder ernstig dan de recente Nikon Z6 III, dankzij AF met fasedetectie, verbeteringen bij het vastleggen van geluid en een sensor met een hogere resolutie. Hoewel je zou kunnen zeggen dat de GH7 alleen een aanzienlijke functie-uitbreiding heeft gekregen omdat hij een inhaalslag aan het maken was.

Met deze kleine veranderingen valt zeker niet te spotten, vooral niet voor professionele productiehuizen die een minimale kwaliteitsnorm hanteren waaraan moet worden voldaan om hun productieworkflows zinvol te maken. Dat gezegd hebbende, zien we niet meer zoveel flitsende nieuwe functies of enorme sprongen in dynamische bereikprestaties, uitleesprestaties of autofocusnauwkeurigheid die we halverwege de jaren 2010 wel zagen. Met uitzondering van Sony's A9 III en zijn globale sluiterzijn camerareleases nu een beetje voorspelbaarder - de volgende generatie camera zal een beetje beter zijn en misschien een beetje duurder.

Dit is echter niet helemaal een slechte zaak. Ten eerste zorgt nieuwe technologie ervoor dat de prijzen van oude camera's van de vorige generatie dalen en dat er een gezonde markt voor gebruikte apparatuur ontstaat. In plaats van de nieuwste Z6 III te kopen voor meer dan $3000, kan de gemiddelde hobbyist of "prosumer" fotograaf met een Z6 II al een heel eind komen voor bijna de helft van de prijs - wederom $1.596,95 op Amazon.

Ten tweede, en dat is misschien nog wel belangrijker, zouden dit soort incrementele upgrades het ongebreidelde consumentisme en GAS (gear upgrade syndrome), waar fotografen en cameraliefhebbers en hun portemonnee zo vaak last van hebben, kunnen ontmoedigen. We hebben al genoeg smartphonegebruikers die elk jaar het nieuwe vlaggenschip kopen met bijna betekenisloze upgrades. Minder revolutionaire, minder frequente camerareleases betekenen dat mensen zich minder gedwongen zouden moeten voelen om te upgraden, alleen maar omdat er een nieuwe gadget op de loer ligt in hun sociale media-feeds - wat op zijn beurt weer minder e-afval betekent.

Een ander handig voordeel van dezelfde hardware op nieuwe camera's is dat nieuwe functies soms naar oudere camera's kunnen doorsijpelen via een software-update, hoewel dit een ongebruikelijke praktijk is dankzij de kapitalistische aard van camerabedrijven.