Nieuwe virtual reality therapie helpt hoarders weer tot leven
In een recent onderzoek van de universiteit van Stanford wordt voorgesteld om een virtual reality-bril te gebruiken om mensen te helpen die moeite hebben met het weggooien van afval. Dit komt doordat de VR-headsets helpen om hen te trainen in de juiste manier van weggooien. Mensen die aan deze geestelijke stoornis lijden, vinden het moeilijk om dingen weg te doen, zelfs als ze zoveel ruimte innemen dat hun leefomstandigheden onleefbaar worden.
Dit is te wijten aan hun onvermogen om de waarde en bruikbaarheid van dergelijke spullen te bepalen. Zelfs als mensen zich thuis echt ongemakkelijk voelen, kunnen ze vaak niet van al hun extra spullen afkomen zonder de hulp van iemand anders. Het wegdoen van afval is echt stressvol, dus ze kunnen het meestal niet alleen. Ze weten niet welke dingen waardevol zijn en welke niet, dus zitten ze vast en kunnen ze niets weggooien.
De rommelige thuissituatie, moeite met het nemen van beslissingen en persoonlijke dilemma's kunnen leiden tot overmatige eisen die lichamelijke ziekten kunnen veroorzaken. Vaak trekken mensen die aan het Messie-syndroom lijden zich uit sociale interactie terug uit schaamte over hun onreine leefruimte en mogelijke geurtjes. De oorzaken van de aandoening zijn divers en uniek. Reality tv-programma's zoals 'Hoarders' kunnen hun angst voor sociale kritiek verergeren.
Training in geïndividualiseerde VR-simulatie
Het onderzoek, gepubliceerd in het Journal of Psychiatric Researchbeschrijft de vooruitgang van negen mensen met de diagnose obsessieve-compulsieve spectrumstoornis (OCD), die vaak voorkomt in combinatie met andere psychische aandoeningen. Na een aantal weken online groepstherapie te hebben gevolgd, maakten de deelnemers video's van zelfgekozen dingen en de meest slordige plekken in hun huis, die in virtuele realiteit werden omgezet.
De deelnemers ondergingen vervolgens een trainingsfase waarin ze bijvoorbeeld oefenden met het weggooien of schenken van spullen in gesimuleerde kamers. Vervolgens werd de in de simulatie opgedane kennis in een veel mildere vorm in de echte wereld toegepast.
Volgens de onderzoekers zou VR een nuttig aanvullend hulpmiddel bij therapie kunnen zijn als het begeleid wordt door professionals, zoals psychologen. Carolyn Rodriguez, een professor in geestelijke gezondheid en gedrag aan de Stanford University en hoofdonderzoeker van het onderzoek, legt uit dat het navigeren door een virtuele realiteitsomgeving een "soort springplank" is, die kan helpen bij het overwinnen van de eerste uitdagingen.
Mensen hebben de neiging om veel vooroordelen tegen een hamsterende stoornis te hebben en het te zien als een persoonlijke beperking in plaats van een neurobiologische entiteit. We willen gewoon echt duidelijk maken dat er hoop en behandeling is voor mensen die hieraan lijden. Ze hoeven het niet alleen te doen.
Bron(nen)
Futurisme| Aerzteblatt | Symbolische afbeelding: Bing AI
