Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Polski
Português
Русский
Türkçe
Svenska
Chinese
MagyarKleine 3D-geprinte micronaalden kunnen gezondheidsbewaking op afstand en pijnloze medicijntoediening stroomlijnen
Onderzoekers aan de Universiteit van Victoria en het Terasaki Instituut voor Biomedische Innovatie (TIBI) hebben technologie ontwikkeld die gezondheidsbewaking op afstand en medicijnafgifte combineert met behulp van 3D-geprinte holle micronaalden. Volgens een onderzoek gepubliceerd gepubliceerd in Advanced Healthcare Materials, heeft deze technologie het potentieel om de gezondheidszorg te verbeteren, vooral in achtergestelde of afgelegen gebieden.
De geïntegreerde theranostische microneedle array (MNA) is het belangrijkste onderdeel van hun systeem, dat toegang biedt tot interstitiële vloeistof (de vloeistof die aanwezig is in de ruimtes rond cellen). De betrokken naalden zijn 3D-geprint en ze zijn piepklein - veel kleiner dan gewone naalden. Ze zijn ontworpen om pijnloos en minimaal invasief te zijn, wat betekent dat ze weinig pijn doen en geen grote schade aan de huid veroorzaken.
Het MNA-systeem bevat colorimetrische sensoren (optische sensoren die van kleur veranderen bij externe prikkels) die kwantitatief belangrijke gezondheidsindicatoren meten, zoals pH-, glucose- en lactaatniveaus. Daarnaast bevat het systeem ook een mechanisme dat op afstand wordt geactiveerd voor medicijntoediening op verzoek, indien nodig.
Een belangrijk kenmerk van deze technologie is het gebruik van een ultrasone verstuiver, die een snelle, pumploze en point-of-care toediening van geneesmiddelen mogelijk maakt. De onderzoekers beweren dat hun systeem draagbaar is en minder complex dan andere opties. Het systeem kan pH-waarden van 3 tot 8, glucoseconcentraties tot 16 mm en lactaatwaarden tot 1,6 mm detecteren. De technologie omvat ook een smartphone-applicatie voor zowel detectie- als geneesmiddeltoedieningsfuncties.
De implicaties zijn verstrekkend als we de studie in overweging nemen. Door gezondheidsbewaking en -behandeling op afstand mogelijk te maken, heeft het de potentie om geografische en sociaaleconomische verschillen in toegang tot gezondheidszorg te overbruggen. Dit zou kunnen leiden tot meer tijdige interventies, continue monitoring en gepersonaliseerde zorg voor patiënten met aandoeningen die constante observatie vereisen.
