Het kleine hoortoestel is kleiner dan een rijstkorrel en wordt in het binnenoor geïmplanteerd

Een onderzoeksgroep van MIT, Harvard Medical School en Columbia University heeft een piepkleine piëzo-elektrische microfoon gepresenteerd. Deze wordt volledig geïmplanteerd en luistert rechtstreeks naar de gehoorbeentjes.

Het is daarom een aanzienlijke verbetering ten opzichte van de huidige modellen. Vooral de externe microfoon heeft een aantal nadelen. Niet alleen zijn activiteiten zoals zwemmen alleen mogelijk met beperkingen.

Vooral de natuurlijkheid van de opname lijdt eronder. Er is geen demping door het buitenoor, waardoor het bijvoorbeeld ook mogelijk is om het geluid te oriënteren. In plaats daarvan moet het geluid op dezelfde plaats worden opgevangen als in een gezond oor.

Het probleem zijn de kleine bewegingen die de gehoorzenuw als geluid interpreteert. Hier wordt een piëzo-elektrisch materiaal gebruikt, dat op een chip zit van slechts 3 vierkante millimeter groot en 200 micrometer dik. Dit komt overeen met een rijstkorrel, die iets dikker is dan een menselijke haar.

Dankzij het piëzo-elektrisch effect kan het circuit de minuscule trillingen direct omzetten in elektriciteit. Er is echter extra elektriciteit nodig om het signaal te verwerken. De punt van de hamer werd geïdentificeerd als de beste plaats voor de opname. Dit is het gehoorbeentje dat direct op het trommelvlies zit.

Met een extra versterker, die ook een plaatsje heeft gevonden op de microscopische printplaat, zou de prestatie gelijk moeten zijn aan die van de huidige microfoons. Dit is getest op menselijke oren, maar ligt momenteel nog in het mortuarium. Tests op dieren zijn al gepland.

De implantatie is ook bijna opgelost. Het hoortoestel is gemaakt van polyvinylideenfluoride, kortweg PVDF, dat ook voor andere implantaten wordt gebruikt. Andere problemen zijn al opgelost met een nieuw proces voor het aanbrengen van titanium. Er moet nog een omhulsel volgen om minstens 10 jaar gebruik direct op het binnenoor te bereiken.