Google's Willow quantumchip lost taak van 10 miljard jaar op in enkele minuten

De de nieuwe kwantumprocessor Willow zorgt voor opschudding met zijn baanbrekende foutcorrectiemogelijkheden. Hij kan berekeningen uitvoeren waar klassieke supercomputers miljarden jaren over zouden doen. Deze 105-qubit chip is een grote sprong voorwaarts in kwantumcomputing, vooral als het gaat om het oplossen van het enorme probleem van kwantumfouten.

Willow verlaagt de foutpercentages drastisch door grotere qubitrasters te gebruiken, die groeien van 3x3 naar 7x7 en fouten met elke sprong halveren. Dit is de eerste keer dat kwantumsystemen "onder de drempel" presteren sinds Peter Shor in 1995 voor het eerst het concept van kwantumfoutcorrectie introduceerde.

Tijdens de test voltooide Willow taken in minder dan vijf minuten die ongeveer tien septiljoen jaar (10^25 jaar) zouden duren op Frontier, een van de snelste supercomputers ter wereld. De test maakte gebruik van Random Circuit Sampling (RCS), een van de moeilijkste benchmarks voor kwantumcomputers.

Een ander gaaf aspect van Willow zijn de T1-tijden - dat is de tijd dat qubits hun toestand kunnen vasthouden - die nu bijna 100 microseconden bedragen. Dat is vijf keer beter dan vorige modellen. Willow werd gemaakt in Google's speciale kwantumfaciliteit in Santa Barbara, een van de weinige plaatsen ter wereld die speciaal gebouwd is voor het maken van kwantumchips.

Maar Google's werk met Willow gaat niet alleen over mensen imponeren met cijfers. Ze werken er ook aan om quantum computing praktischer te maken, met als doel om quantum suprematie om te zetten in iets dat echte problemen kan oplossen. Op dit moment wordt het gebruikt in dingen zoals wetenschappelijke simulaties en kwantumsysteemmodellering, met toekomstige mogelijkheden zoals het verbeteren van AI-training, het ontdekken van medicijnen en energie-efficiëntie.

Hoewel Willow een grote stap is in de richting van commercieel levensvatbare kwantumcomputing, bevindt de technologie zich nog in de experimentele fase. Google gaat door met het verfijnen ervan, waarbij de focus niet alleen ligt op het erin proppen van meer qubits, maar ook op het zorgen dat de technologie zowel betrouwbaar als bruikbaar is voor toepassingen in de echte wereld.