De nieuwe plasmamotor van Rosatom kan de reistijd naar Mars mogelijk terugbrengen tot 60 dagen

De Russische Staatsmaatschappij voor Atoomenergie (Rosatom) heeft een laboratoriumprototype van een plasma-elektrische raketmotor geïntroduceerd die een grote sprong voorwaarts betekent in de voortstuwing van ruimtevaartuigen. De nieuwe motor, die ontwikkeld is in het kader van het brede Russische nucleaire onderzoeksprogramma, levert minstens zes newton stuwkracht en heeft een specifieke impuls van ongeveer 100 kilometer per seconde.

De motor draait in een pulserende-periodieke modus en behoudt een gemiddeld vermogen van ongeveer 300 kilowatt. Volgens Alexey Voronov, de eerste adjunct-directeur-generaal voor wetenschap aan het Rosatom Onderzoeksinstituut in Troitsk, zou deze technologie de reistijd van Marsmissies drastisch kunnen verkorten - van de huidige reis van een jaar naar ergens tussen de 30 en 60 dagen - wat op zijn beurt de blootstelling van astronauten aan kosmische straling zou verminderen.

De kern van deze innovatie is een magnetische plasmaversneller die geladen deeltjes versnelt tot ongeveer 100 km/s - denk hierbij aan het achterlaten van de 4,5 km/s snelheden van traditionele chemische raketten. Junior onderzoeker Egor Biriulin legt uit dat de motor stuwkracht creëert via een elektrisch aandrijfsysteem met twee elektroden. Wanneer er een hoog voltage wordt toegepast, wekken deze geladen deeltjes een magnetisch veld op dat de motor voortstuwt.

Het testen zal gebeuren in een ultramoderne faciliteit in Troitsk, uitgerust met een vier meter brede en 14 meter lange vacuümkamer met krachtige vacuümpompen en een efficiënte warmteafvoer om de omstandigheden in de diepe ruimte na te bootsen.

Een belangrijk voordeel van deze plasmamotor is de hoge efficiëntie: het plasma hoeft niet intensief verwarmd te worden, waardoor de motoronderdelen niet oververhit raken. Terwijl conventionele chemische raketten waarschijnlijk nog steeds in een baan om de aarde zullen opstijgen, zou deze plasmamotor de teugels voor interplanetaire reizen in handen kunnen nemen - en uiteindelijk als hoofdvoortstuwingssysteem kunnen dienen voor toekomstige ruimtesleepboten die vracht tussen planeten vervoeren.