CheckMag | De dood van goedkope laptop CPU's
U weet dat u zich in het vagevuur van de laptopwinkel bevindt wanneer ze de CPU's geen naam meer geven.
"Nieuwste Quad-Core Processor". "Intel Processor met hoge prestaties". "Beats i7-8550U."
Productvermeldingen die zich duidelijk schamen voor het noemen van hun specificatie. 768p of 900p beeldschermen die zichzelf "HD+" noemen en hopen dat het u niet opvalt. Geheugen in onhandige configuraties die variëren van onhandig tot afschuwelijk - 12 GB, 6 GB, 4 GB. Opslag die eMMC gebruikt in plaats van een echte solid state drive, of probeert de grootte op te blazen door een microSD-kaart bij de aankoop te bundelen.
Al deze dingen zullen u waarschijnlijk bekend in de oren klinken als u gewend bent om het mijnenveld van instapmodel laptops te ontwijken, vooral tijdens de feestdagen. Het is niet moeilijk om op te merken dat onder een bepaald punt de kwaliteit van wat u krijgt dramatisch daalt - een prijsevenementhorizon, waarboven er weinig anders beschikbaar is dan e-afval dat zichzelf beter probeert voor te doen dan het in werkelijkheid is. Over het algemeen is het logisch, want minder speelruimte tussen de verkoopprijs en de materiaalkosten van de onderdelen betekent dat er meer op de kleinste hoekjes wordt bezuinigd.
Maar wat gebeurt er als die componentkosten omhoog gaan?
Intel's laatste paar generaties mainstream mobiele processors zijn niet lager gegaan dan Ultra 5's; AMD's Strix Point heeft zelfs nooit de moeite genomen om lager te gaan dan het Ryzen AI 9-niveau. Maar kijkend naar Intels eigen datasheetsis de Core Ultra 5 125U van 2023 geprijsd op $363 - de bulkprijs voor Intel's productieklanten - wat betekent dat als u eenmaal rekening houdt met een beeldscherm, geheugen en opslag, een paar luxe extra's zoals draadloze connectiviteit en een batterij, plus een marge voor zowel die fabrikanten als de detailhandelaar waar u het apparaat koopt...
Die prijshorizon begint wel erg hoog te worden.
Het point-of-no-return dat eerst rond de $500, of €/£450 lag, is nu dramatisch omhoog geschoten. Een korte zoekopdracht op Amazon US met een prijslimietfilter ingesteld op $700 levert veel laptops op met Intel's 11e of 12e generatie processors en een handvol Ryzen-modellen - samen met een zeer gewaagde verkoper die "AI Powered" aan een dual-core Celeron N4500 hangt. Een kijkje bij andere retailers biedt in ieder geval meer variatie, maar de meest recente chips die in die prijsklasse beschikbaar lijken te zijn, zijn de Core Ultra 100-serie van 2023.
Dit is de olifant in de kamer: de vorige generaties CPU's blijven steeds langer in de schappen hangen. Een tijdje leek het erop dat het gewoon een kwestie van voorraad opruimen was, maar tegenwoordig lijkt het erop dat men vertrouwt op silicium van vroeger - vaak uit 2021 of eerder - om budgetkopers te voorzien.
Intel's 11e generatie chips duiken nog steeds op ondanks het feit dat ze begin vorig jaar werden stopgezet, en terwijl hun nu bescheiden prestaties te verwachten zijn voor de prijs, vreet hun stroomverbruik bij echte belasting de batterijen in een frustrerend tempo op, een fout die wordt gedeeld door hun 12e en 13e generatie opvolgers. De Ryzen 5000-serie van AMD is efficiënt en krachtig genoeg om relevant te blijven, met zowel de Ryzen 3 5300U als de Ryzen 5 5500U als diamanten in de uitverkoop-bak voor een tijdje nu, maar hun onboard Vega grafische kaarten werden meer dan een jaar geleden met pensioen gestuurd https://www.anandtech.com/show/21126/amd-reduces-ongoing-driver-support-for-polaris-and-vega-gpus en het einde van hun levensduur nadert snel. En als klap op de vuurpijl laat het aanhoudende debacle met Windows 11 zien hoe gemakkelijk Microsoft bereid is om willekeurig oudere hardware af te snijden voor de gruwelijke misdaad dat ze, nou ja, oud zijn.
Het meest frustrerende hier is dat de achteruitgang niet te wijten is aan een gebrek aan technische oplossingen. Zowel AMD als Intel hebben laten zien dat ze zeer efficiënte en compacte kernen kunnen ontwerpen en deze in heterogene CPU-ontwerpen kunnen integreren. Beiden zullen zich terdege bewust zijn van de economische aspecten van siliciumproductie - dat kleinere matrijzen die gebruik maken van ruimte-efficiënte kernen een hogere opbrengst en lagere kosten opleveren - en dat NPU's en steeds grotere geïntegreerde graphics voor hun "topaanbiedingen" de matrijsgrootte opdrijven, terwijl de kosten voor de productie van elke siliciumwafer ook stijgen. Toch hebben beide systemen tot nu toe nog geen echt goedkoop ontwerp zonder franje gemaakt, een ontwerp dat zeer geschikt is voor inhoudconsumptie en basisproductiviteit, maar geen hoge ambities heeft voor het maken van inhoud of on-the-go gaming.
Er is veel ruimte voor iets tussen een Ultra 5 van $363 en een N100 van $55 in. Misschien is 2025 het jaar dat iemand het echt gaat proberen.
