De Callisto Protocol beoordeling: notebook en desktop benchmarks

The Callisto Protocol is een spirituele opvolger van Dead Space, een uitstekend actie-horror spel ontwikkeld door Visceral Games en uitgegeven door EA in 2008. Deze nieuwe kijk op het space survival-genre draait op de Unreal Engine en is de allereerste titel die is ontwikkeld door Striking Distance Studio. Om het voorzichtig uit te drukken: het debuut van het bedrijf is niet bepaald geweldig - althans vanuit technisch oogpunt. Net als veel andere games die de afgelopen maanden zijn uitgebracht, is The Callisto Protocol in een zeer onvoltooide staat gelanceerd.

Het fiasco begint al bij het opstarten van het spel: de introvideo's en het hoofdmenu vertonen enkele zeer zware stotteringen, zelfs op high-end systemen (onze beoordeling is gebaseerd op de versie van 06 december 22, vier dagen na de lancering en de eerste patches). Tussen de introvideo's en het hoofdmenu, na de eerste opstart, gaat het scherm soms zo lang op zwart dat je zou kunnen denken dat het spel is vastgelopen. Bovendien crashte het spel bij ons af en toe.

Iets anders dat net zo vervelend is: hoewel The Callisto Protocol in samenwerking met AMD is gemaakt, merkten we bij sommige AMD-computers een aantal zeer ernstige flikkeringen op bij het draaien van het spel. En dit komt bovenop de toch al hakkerige spelervaring met regelmatige (kleine) stotteringen. Kortom: de ontwikkelaar moet nog aan het spel werken en de technische prestaties verbeteren met meer patches. We kunnen alleen maar aanraden om weg te blijven van het spel in zijn huidige staat.

De ontwikkelaar van het spel zou ook het grafische menu moeten herzien. Het menu is niet erg gebruiksvriendelijk omdat het veel submenu's heeft, waarvan de meeste vrij weinig opties bevatten. Terwijl je V-Sync, framerate limiet en DirectX modus kunt aanpassen in het algemene tabblad, zijn de resolutie, helderheid, gamma (incl. HDR ondersteuning) en een paar andere instellingen te vinden in het display tabblad. Daarna volgt een verlichtingsmenu dat verschillende kwaliteits- en ray-tracing-opties herbergt. Tot slot vind je nog een tabblad effecten en een geavanceerd grafisch menu.

Merk op dat het spel automatisch FSR-upscaling inschakelt (DLSS wordt niet ondersteund) als je een van de vier handige voorinstellingen gebruikt. Wij hebben FSR handmatig uitgeschakeld voor al onze metingen. Een leuke eigenschap is dat het spel niet telkens opnieuw moet worden opgestart als je een van de grafische opties wijzigt (behalve de DirectX-modus). Aan de andere kant geeft het menu nauwelijks uitleg over wat elk van de instellingen doet, laat staan vergelijkingsbeelden.