CO2 uit de zee filteren: het klimaat redden via de oceaan
Het is al lang bekend dat de oceanen een enorm deel van onze CO2-uitstoot absorberen. Fytoplankton behoort bijvoorbeeld tot de organismen die grote delen ervan weer afbreken tot zuurstof en andere organische verbindingen.
Dit geldt echter slechts voor een deel van het populaire ademhalingsgif. De concentratie CO2 in de wereldzeeën neemt toe en omdat water in combinatie met kooldioxide verandert in koolzuur, daalt de pH-waarde: het water wordt zuur, waardoor bijvoorbeeld koralen afsterven.
Dit is in ieder geval één van de redenen waarom er momenteel verschillende projecten worden gestart om de CO2-concentratie in het zeewater te verlagen. Hierdoor wordt het water minder zuur en kan het meer CO2 uit de lucht opnemen. Een dubbel voordeel.
Er is bijvoorbeeld een testfaciliteit in de haven van Los Angeles. Er zijn ook proefprojecten in Noorwegen en Singapore.
Het is natuurlijk niet eenvoudig om CO2 uit het water te halen. Er is elektriciteit nodig om het water te splitsen in een zuur en een basisch deel. Eerst wordt het zure deel teruggevoerd.
Nu is er een overconcentratie van CO2, zodat het gasvormig wordt en gefilterd kan worden. Aan het einde van het proces wordt het alkalische deel van het water teruggevoerd. Het zeewater met een aanzienlijk gezonder aandeel CO2 stroomt dan terug in de oceaan. CO2 blijft achter.
Klinkt ingewikkeld, maar het is veel eenvoudiger dan CO2 uit de lucht filteren. De concentratie CO2 in water is onder andere meer dan honderd keer hoger dan in lucht. Door het proces te vergemakkelijken, zouden de kosten moeten dalen van wel €1.000 ($1.100) bij het extraheren van CO2 uit de lucht naar ongeveer €90 ($100) bij het extraheren uit water.
Deze prijs ligt al onder de huidige CO2-prijs van €114 ($125) in Zweden. In de EU wordt verwacht dat de prijs in 2030 rond de €60 ($65) per ton zal liggen. Dit betekent dat het proces vrij snel winst zou kunnen opleveren - en het klimaat en de oceanen van de wereld zou kunnen helpen. Een drievoudige overwinning
Er worden momenteel carbonaten geproduceerd om CO2 in het beschreven proces op te slaan. Dit zijn soms mooi uitziende kristallen die CO2 binden aan bijvoorbeeld magnesium of calcium. Het geproduceerde magnesiet en calciet zou dan opgeslagen kunnen worden.
Een blik op de wereldwijde uitstoot laat zien dat zelfs dit slechts een kleine bijdrage kan leveren aan het verminderen van de CO2-uitstoot. Deze bedraagt momenteel ongeveer 40 miljard ton per jaar. De grootste installaties die momenteel in bedrijf zijn, kunnen tot 4.000 ton per jaar uit zeewater filteren.
Zelfs één miljoen van deze apparaten zouden slechts 10 procent compenseren. Maar het is tenminste een begin.
Bron(nen)
