Checklist | 8 belangrijke displayspecificaties en wat ze betekenen voor de consument

De specificaties staan in willekeurige volgorde, wat betekent dat de specificaties die hoger staan niet per se belangrijker zijn dan de specificaties eronder. Laten we beginnen.

In een notendop betekent HDR een complex achtergrondverlichtingssysteem. Een HDR-scherm heeft achtergrondverlichting in meerdere zones, terwijl eenvoudige TN-, VA- en IPS-panelen het met één zone moeten doen. Voor het gemak kunnen we zeggen dat één grote "lamp" een niet-HDR-geschikt paneel voedt, terwijl elk HDR-geschikt paneel wordt gevoed door meerdere "lampen" van een kleiner formaat die afzonderlijk kunnen worden uitgeschakeld wanneer dat nodig is.

Dat maakt een HDR-scherm niet alleen in staat om een verscheidenheid aan kleuren weer te geven, maar ook een verscheidenheid aan helderheidsniveaus. Stel je de nachtelijke hemel voor: Miljarden sterren gloeien helder met rondom duisternis. Een IPS-paneel zou die duisternis niet in al zijn glorie kunnen weergeven; hoewel de subpixels hun best doen om het licht van de achtergrondverlichting te blokkeren, zijn ze niet almachtig. Een mini-LED-scherm zou het beter doen, omdat de subpixels worden geholpen doordat de controller van het paneel de LED's ("lampjes") dimt op plaatsen waar het pikdonker moet zijn.

OLED schermen zijn per definitie geschikt voor HDR, omdat hun rode, groene en blauwe subpixels zelf licht uitstralen in plaats van alleen het licht van de achtergrondverlichting te blokkeren of door te laten. Het uitschakelen van een OLED subpixel leidt tot een aanzienlijke verandering in zowel kleurintensiteit als helderheid.

Een HDR-scherm van goede kwaliteit maakt het kijken naar films en het spelen van games net dat beetje aangenamer. Blijf uit de buurt van beeldschermen die zijn gemarkeerd als DisplayHDR 400-compliant. Deze hebben niet meerdere achtergrondverlichtingszones en zijn daarom niet echt HDR-compatibel, zoals blijkt uit de onderstaande tabel.

We meten dit in candela per vierkante meter (hetzelfde als nits) met behulp van het i1 Pro 2 kalibratieapparaat voor monitoren van X-Rite. De piekhelderheid is hoe helder de helderste plek is bij 100% helderheid bij weergave van zuiver wit; de laagste helderheid is hoe helder de helderste plek is bij 0% helderheid bij weergave van zuiver wit. De eerste is belangrijk voor gebruik bij daglicht en moet dus zo hoog mogelijk zijn, waarbij 300 nits en meer optimaal zijn, terwijl de tweede belangrijk is voor gebruik van het apparaat in een donkere kamer en dus zo laag mogelijk moet zijn.

Hoewel beeldschermen met HDR voor korte perioden een vrij hoge helderheid kunnen leveren, zullen ze lang niet zo helder zijn bij het weergeven van alledaagse apps zoals een spreadsheet-editor.

Hoewel helderdere schermen in de meeste omstandigheden gemakkelijker zijn om mee te werken, zorgt een goede contrastverhouding ervoor dat kleuren beter uitkomen en is dus net zo wenselijk als een hoge helderheid. Om de contrastverhouding te berekenen, stellen we de helderheid van het scherm in op 100%. Vervolgens laten we een volledig zwart beeld zien en meten we hoe helder het wordt in nits. Deze waarde wordt zwartniveau genoemd. De contrastverhouding is gelijk aan de helderheid van het scherm gedeeld door het zwartniveau. Waarden hoger dan 1000:1 worden als optimaal beschouwd.

In 2010 was Devin Coldewey van TechCrunch dapper genoeg om te verkondigen het volgende:

vrijwel elk scherm in huis zal over een jaar of zo 3D-capabel zijn

Deze voorspelling is nooit uitgekomen, vooral omdat de technologie de verwachtingen van de consument nooit heeft kunnen inlossen. Ter herinnering: het idee achter de meeste schermen en projectoren met 3D-functionaliteit is om het linker- en rechteroog iets verschillende beelden te laten zien, zodat het lijkt alsof je naar driedimensionale objecten kijkt in plaats van naar een plat vlak. Dit vereist het gebruik van een onhandige actieve bril die, synchroon met de huidige beeldsnelheid, ervoor zorgt dat slechts één van de twee ogen het beeld op een bepaald moment ziet. Deze brillen maken mensen snel ziek, zijn zelden compatibel met "normale" brillen en moeten vaak worden opgeladen of aan een stopcontact worden gekoppeld. Niet bepaald een definitie van gebruiksvriendelijkheid, toch?

De andere benadering is om gebruik te maken van head-tracking en eye-tracking camera's om het beeld op het scherm iets te verschuiven wanneer de gebruiker beweegt. Ook dit heeft nadelen.

Het belangrijkste punt om rekening mee te houden is dat om optimaal te kunnen genieten van een dure 3D-TV of -projector de juiste 3D-inhoud nodig is, zoals films op 3D Blu-Ray discs of goed geoptimaliseerde games.

Op dit moment is het gooien van geld in een 3D-TV, -monitor of -projector gewoon geen goede investering.

De sRGB-dekking en de AdobeRGB/NTSC/P3-dekking van een beeldscherm zijn nauw verweven met de kleurdiepte. 6-bit TN- en IPS-panelen zijn goedkoop en vrij wijdverspreid; deze zijn beperkt tot slechts 262.000 kleuren, wat overeenkomt met tweederde van het sRGB-spectrum en 45% van het NTSC-spectrum. Dit laatste is, voor de doeleinden van dit kleine artikel, bijna identiek aan AdobeRGB en DCI-P3.

8-bits IPS-panelen leveren 16 miljoen kleuren en dekken 100% van het sRGB-spectrum en driekwart van AdobeRGB, NTSC en P3. 10-bits AMOLED-panelen leveren een miljard kleuren en dekken daarmee AdobeRGB, NTSC en P3 volledig. Grappig genoeg gaan superdure pro-monitoren helemaal tot 14 bits.

Is dit belangrijk voor de gemiddelde consument? Jazeker, want kleuren zien er nogal dof uit op 6-bits beeldschermen met hun slechte sRGB-dekking. Niemand zou zijn geld moeten verspillen aan beeldschermen die niet in staat zijn om het sRGB-spectrum te dekken.

Een PPI-waarde geeft aan hoe gemakkelijk het is om te zien wat er op het scherm staat vanaf een normale kijkafstand. Waarden tussen 80 en 100 zijn ideaal voor laptopschermen en pc-monitoren. Ga je verder, dan worden dingen al snel te klein om te zien. Een 27-inch beeldscherm met een resolutie van 1920 bij 1080 heeft een dichtheid van 82 PPI. Gebruik sven.de om de PPI-waarde te berekenen voor uw beeldscherm in slechts enkele seconden.

Apple met de lancering van de iPhone 4 in 2010 begon Apple hogere PPI-waarden te stimuleren en de meeste andere bedrijven volgden dit voorbeeld. Dergelijke schermen vereisen schaalvergroting van het besturingssysteem om de inhoud goed leesbaar te maken; een 17-inch laptop met een scherm van 3840 bij 2400 geeft de meeste dingen eigenlijk niet weer op zijn eigen resolutie omdat de pixeldichtheid van 266 veel te hoog is. In plaats daarvan worden de meeste apps en UI-elementen gerenderd op iets als 1536 x 960, en het OS schaalt dit dan met 250%. Deze aanpak zou lettertypen scherper en afbeeldingen natuurlijker maken.

Hetzelfde geldt voor telefoons. Als het apparaat een schermresolutie van 1440 bij 720 heeft, rendert het waarschijnlijk bijna alles op 720 bij 360 of zo en rekt dat dan uit tot volledig scherm.

De conclusie is dat het niet de moeite waard is om te betalen voor superhoge resoluties en pixeldichtheden. Dit geldt vooral voor gamers, want voor elke paar extra pixels moet een prijs worden betaald in fps.

Dit is de tijd die een scherm nodig heeft om over te schakelen van de ene kleur naar de andere en weer terug. (Sommigen denken dat alleen het eerste deel voldoende is, maar wij houden meestal rekening met beide)

De ThorLabs PDA100A-EC is ons instrument bij uitstek. Voor elk scherm dat in onze directe omgeving komt, meten we de GtG- en BtW-respons, dat wil zeggen 50% grijs tot 80% grijs tot 50% grijs en zwart tot wit tot zwart. De meeste IPS-schermen halen ongeveer 30 milliseconden, wat OK is maar niets om over naar huis te schrijven. Voor gaming en het bekijken van 60 fps video's is 15 ms of minder vereist. OLED-panelen lopen voorop met hun responssnelheden van minder dan 1 ms.

Hoe kleiner de responssnelheid, hoe vloeiender alles wat er op het scherm gebeurt eruitziet voor een menselijk oog. Dit is belangrijker dan de meeste gebruikers denken.

Heel wat beeldschermen die beweren een hoge verversingssnelheid te leveren, zoals 120 Hz, hebben een responssnelheid die zo traag is dat ze niet eens in staat zijn om 30 fps beelden onberispelijk weer te geven. Adaptieve synchronisatietechnologieën zoals G-Sync van Nvidia kunnen enige verlichting brengen, maar ze kunnen niet veel doen.

Dit is de verhouding tussen de breedte en de hoogte van het scherm in pixels, uitgedrukt in zo laag mogelijke gehele getallen. Stel dat we een scherm van 3840 x 2400 voor ons hebben. Als we beide getallen door 2 delen, krijgen we

• 1920 x 1200 → 960 x 600 → 480 x 300 → 240 x 150 → 120 x 75

Er is geen manier om een heel getal te krijgen door 75 door twee te delen. Dus laten we nu delen door 3

• 40 x 25

Niet weer! Oké, wat dacht je van vijf?

• 8 x 5

Nu zijn we aan het praten. De beeldverhouding van het scherm is 8:5. De meeste mensen gaan echter een stapje verder en noemen dit 16:10 omdat dit de vergelijking met de populairste beeldverhouding, 16:9, makkelijker maakt.

Er wordt gezegd dat 16:10, 3:2, 4:3 en 5:4 schermen het meest geschikt zijn voor werk, terwijl 16:9, 18:9 en 21:9 schermen het meest geschikt zijn voor contentconsumptie en gaming.

HDMI en DisplayPort videosignalen bestaan meestal uit luminantiegegevens en kleurgegevens voor elke individuele pixel die op het scherm moet worden weergegeven. Natuurlijk is het veel ingewikkelder dan dat, maar laten we het voorlopig eenvoudig houden.

Beide interfaces hebben hun beperkingen, waarvan de belangrijkste hun bandbreedte is, of hoeveel gigabits ze per seconde kunnen overdragen. Met veel beeldschermen met een hoge resolutie en een hoge verversingssnelheid is het gemakkelijk om die bandbreedte op te raken.

Op dat moment rijst de vraag waarop je bandbreedte moet besparen. Resolutie, vernieuwingsfrequentie en kleurgetrouwheid zijn de drie opties om uit te kiezen. Aangezien de meeste gebruikers niet enthousiast zullen zijn over het verlagen van de vernieuwingsfrequentie, laat staan de resolutie, zal in plaats daarvan de kleurgetrouwheid worden verlaagd.

Dat betekent dat het beeldscherm van de beste optie van 4:4:4 naar 4:2:2 of, erger nog, 4:2:0 wordt geschakeld. Er zal veel kleurinformatie verloren gaan en de beeldkwaliteit zal er aanzienlijk onder lijden. Hier is een kort TechPowerUp bericht over een paar van dit soort situaties.

In het grafische stuurprogramma van uw pc of laptop kunt u controleren welke subsampling-modus momenteel wordt gebruikt en welke modi worden ondersteund door de monitor.

Koop de zeer draagbare 13-inch InnoCN AMOLED-monitor voor US$ 249 op Amazon.com