100 procent zonne-energie: Indonesië heeft plannen voor de toekomst
Op dit moment hebben de bijna 280 miljoen inwoners van Indonesië slechts 1.100 kilowattuur stroom per hoofd van de bevolking nodig. Dat is vijf tot tien keer minder dan in de EU of Noord-Amerikaanse landen.
Men verwacht dat de bevolking in 2050 tot 320 miljoen zal zijn gegroeid en dat het energieverbruik zal toenemen tot 3.000 kilowattuur in het beste geval, maar waarschijnlijker tot 6.000 of zelfs 10.000 kilowattuur. Hierbij wordt rekening gehouden met de uitbreiding van de industriële productie en de overschakeling van fossiele brandstoffen naar elektrische systemen.
Volgens een studie van de Australian National University biedt deze vermenigvuldiging van de vraag naar elektriciteit een grote kans voor transformatie. Ten eerste zouden er geen verbrandingsmotoren, gasgestookte elektriciteitscentrales of oliegestookte verwarmingssystemen buiten bedrijf gesteld hoeven te worden. Er hoeven alleen geen nieuwe te worden gekocht. De typische levensduur van ongeveer 20 jaar zorgt voor de rest.
Dankzij geografie
Vanwege de equatoriale ligging is er relatief weinig wind in Indonesië. Aan de andere kant schijnt de zon er bijna de hele tijd (gemiddeld 8 uur per dag) en vaak onder een steile invalshoek. Dit resulteert bijvoorbeeld in een veel betere opbrengst van zonnepanelen dan in Europa, Australië of Noord-Amerika.
Er is ook geen gebrek aan ruimte voor de benodigde zonnecellen in dit dichtbevolkte land. Voor een volledige energievoorziening met fotovoltaïsche panelen wordt 60 vierkante meter per persoon of in totaal 20.000 vierkante kilometer geschat.
Als je echter de watergebieden met weinig wind en golven van minder dan 6 meter in Indonesië bij elkaar neemt, levert dit een veel groter gebied op. Hiermee zou 500.000 terawattuur elektriciteit per jaar opgewekt kunnen worden - 15 keer de wereldwijde elektriciteitsproductie.
Dan blijven er nog opslagmogelijkheden over, waarvoor helemaal geen batterijen gebruikt zullen worden. In plaats daarvan kunnen bijna volledig pompaccumulatiecentrales worden gebruikt.
Ook hier speelt de geografie een doorslaggevende rol. Naast de vrijwel onbeperkte beschikbaarheid van water is er ook vrijwel onbeperkte toegang tot steile bergen. Hoogteverschillen van 1000 meter beloven maximale efficiëntie en, afhankelijk van de grootte, kan één enkele opslagfaciliteit met 300 gigawattuur het hele land een paar uur van stroom voorzien.
De kosten voor de conversie zijn al geschat. er zou €70 tot €95 ($75 tot $102) betaald moeten worden per megawattuur in dit systeem. Een snelle blik op op de elektriciteitsbeurs van Leipzig blijkt dat dit overeenkomt met de Europese elektriciteitsprijs.
Fossiele brandstoffen worden in de prognose echter nog niet helemaal uitgefaseerd. Er moet immers nog steeds 1 procent van de elektriciteit worden opgewekt met moderne gasturbines, die worden ingeschakeld wanneer dat nodig is.
Bron(nen)
MDPI via pv-magazine
